Anemia to choroba powszechnie znana i najczęściej kojarzona z nieodpowiednim odżywianiem. Choć przyczyn anemii może być wiele – podobnie jak i jej rodzajów, to wszystkie mają jednak wspólny efekt, jakim jest zbyt mała liczba czerwonych krwinek. Jak wiadomo czerwone krwinki są odpowiedzialne za wymianę gazową w organizmie, czyli transport tlenu do komórek i częściowe odprowadzanie dwutlenku węgla, a także za dostarczanie witaminy A, C, B12, B6, żelaza i kwasu foliowego. Niedobór erytrocytów prowadzi do ogólnego niedotlenienia organizmu, a następnie do zachwiania równowagi w układzie nerwowym i w zdrowiu psychicznym. Choroba jest szczególnie niebezpieczna u sportowców. Anemia u biegaczy może przyczynić się do nagłych zasłabnięć, częstego pojawiania się tzw. mroczków w oczach oraz trudnościami w oddychaniu (dusznościami).
[AdSense-A]
Produkcja czerwonych krwinek wymaga obecności żelaza, którego brak w pożywieniu prowadzi do niedokrwistości. Zapotrzebowanie na nie jest znacznie większe u osób trenujących bieganie niż u tych mniej aktywnych. Biegacze chorują jednak na kilka typów anemii, w tym jeden z nich to postać lekka o charakterze przejściowym. Niedobory tego typu doczekały się nawet swojego własnego określenia – anemii sportowej, wynikającej z większego zużycia żelaza podczas intensywnego wysiłku fizycznego. Dotyczy ona jedynie biegaczy zawodowych, bowiem rekreacyjne uprawianie tej dyscypliny nie powoduje aż takiego zużycia pierwiastka. Anemia może być wynikiem przyjmowania leków lub zakażenia układu moczowego.
Objawy anemii
Podstawowymi objawami anemii u biegaczy są: przewlekłe zmęczenie, utrata motywacji do treningów, nerwowość, duszności po wysiłku, ogólna bladość, poczucie zimna, bóle głowy, zajady, problemy z paznokciami. Jest to efekt mechanizmu powstawania choroby, polegający na tworzeniu mniejszych krwinek, przenoszących mniej tlenu, dzięki czemu serce przyśpiesza, aby dostatecznie dotlenić organy (w tym mózg i mięśnie). Podczas biegania zapotrzebowanie na tlen zwiększa się jeszcze bardziej, a co za tym idzie, wzrasta także tempo pracy serca. Kolejnym czynnikiem negatywnym jest zwiększone wydzielanie potu, z którym również wchłonięte żelazo zostaje wydalone, na zewnątrz. Znamiennym dla biegaczy sposobem na utratę żelaza jest też zjawisko wynikające z rozrywania czerwonych krwinek w stopach podczas silnego uderzania nimi o ziemię. Połączenie tych czynników oraz diet skąpej w żelazo może prowadzić do zaawansowanej postaci anemii.
Leczenie anemii
Leczenie jest konieczne, bowiem konsekwencje bagatelizowania choroby mogą się okazać bardzo poważne – zwłaszcza u sportowców. Nieleczona choroba powoduje poważne zaburzenia neurologiczne i psychiczne. Anemia w zaawansowanej postaci może również prowadzić do uszkodzenia nerek.
Zobacz także: co powinni jeść biegacze
Źródła żelaza w żywności
Walka z anemią sprowadza się przede wszystkim do codziennej suplementacji żelazem. Należy zmienić dietę oraz wprowadzić większe ilości witaminy C, która ułatwia wchłanianie tego cennego pierwiastka. Łatwo przyswajalne żelazo znajduje się przede wszystkim w mięsie, a witamina C w warzywach. Produkty bogate w żelazo, to czerwone mięso, rośliny strączkowe, ciemnozielone warzywa, ryby, jaja i orzechy. Należy unikać kawy i herbaty, które ograniczają wchłanianie żelaza. Decydując się na suplementację trzeba pamiętać, że przekroczenie dawki ok. 15mg dziennie jest również szkodliwe, bowiem kumulacja żelaza może uszkadzać serce i wątrobę oraz aktywować nowotwory.
W leczeniu anemii powinno się mieć zawsze na uwadze to,że suplementy z żelazem hemowym lepiej się wchłaniają, niż te z niehemową formą tego pierwiastka. Jak się chce szybciutko wrócić do zdrowia,to należy wybrać dobre tabletki.