Tuńczyk w puszce a rtęć

Tagi , ,

Tuńczyk pojawił się na polskich stołach już wiele lat temu i stosunkowo szybko zyskał popularność. Początkowo był to zachwyt ekskluzywną rybą z zachodu po latach jedzenia szprotek w pomidorach i śledzi pakowanych w puszki pół na pół z zalewą. Stosunkowo szybko jednak doceniono jego wartość zarówno smakową, jak i odżywczą. Kilkanaście lat temu ryby w naszym kraju były tanie i stanowiły wypełniacz posiłków w rodzinach gorzej sytuowanych, a więc nieświadomie ci najubożsi zjadali najwięcej dobrych składników.

Wartości odżywcze tuńczyka

Wartości odżywcze tuńczyka są duże, aczkolwiek porównując z innymi rybami wcale nie wybija się na wysokie pozycje. Dla przykładu 100 g świeżego tuńczyka to 84 kcal, 14,5 g białka, 2,8 g tłuszczu oraz 0 g węglowodanów. Tuńczyk w zalewie to 96 kcal, 21 g białka, 1,2 g tłuszczu oraz 0 g węglowodanów. Biorąc pod uwagę, że dorsz bez skóry ma zaledwie 70 kcal, a okoń 33 kcal tuńczyk nie jest aż tak niskokaloryczny.

Zawartość białka jest podobna w wędzonym dorszu, sardynkach, łososiu, a ilość tłuszczu mniejsza, bo nie przekraczająca 0,5 g – w dorszu, mintaju czy okoniu. Pomimo tych danych nadal zachwycamy się tuńczykiem być może dlatego, że jest on smaczny, a puszka zawiera czyste mięso doskonale nadające się do sałatek, past i kanapek. Nie wymaga gotowania, smażenia czy innych pochłaniających czas zabiegów kulinarnych.

Inne zagrożenia spożywania tuńczyka w puszcze

Tuńczyk w puszce niesie ze sobą jeszcze inne zagrożenia. Jednym z nich jest termiczny sposób utrwalania, który negatywnie wpływa na kwasy omega-3, niszcząc ich cenne właściwości, a także przekształca cholesterol w szkodliwe hydroksycholesterole. W ostatnich latach pojawiły się także informacje na temat dodatku rtęci do tuńczykowych konserw. Rtęć zaliczana jest do najbardziej trujących substancji na ziemi a o ile pamięta się z lekcji chemii jej cechą nie jest natychmiastowe działanie, tylko zdolność kumulowania się przez lata i tworzenia bomby z opóźnionym zapłonem.

Przeliczając, człowiek o wadze 70 kg może tygodniowo przyswoić bez szkody dla zdrowia 0,35 mg rtęci co oznacza, że zjedzenie pięciu 200-gramowych konserw wspomnianych powyżej już działa negatywnie. Wielu sportowców chwali się, że zjada po 2 puszki tuńczyka dziennie. Przy wspomnianej zawartości rtęci wyrządzają sobie wiele szkody, która zaprocentuje ciężkim zatruciem po latach. Wnioskiem nie powinno być całkowite zrezygnowanie z tej ryby, ale ograniczenie jej spożywania do rozsądnych ilości.

Poprzedni

Trening na siłowni a spalanie tłuszczu

Dieta dla osób z wysokim cholesterolem

Następny

Dodaj komentarz