Nerki to jeden z najważniejszych organów naszego ustroju, odpowiedzialny za filtrowanie trucizn w procesach przemiany materii i ich odprowadzanie z moczem. Nerki wywierają bezpośredni wpływ na ciśnienie krwi oraz pomagają utrzymać równowagę kwasowo-zasadową. Dysfunkcje nerek prowadzą do poważnych zatruć organizmu. Osoby, u których ten organ nie pracuje poprawnie, codziennie muszą poddawać się dializie. Istnieje wiele schorzeń nerek, począwszy od kamicy różnego rodzaju, przez niewydolność nerek po ich całkowite uszkodzenie. Każda z tych chorób wymaga skomplikowanego leczenia oraz ściśle przestrzeganej diety.
[AdSense-A]
Dieta w chorobie nerek – Zasady odżywiania:
- Podstawowym założeniem jest ograniczenie spożycia produktów, które nadmiernie obciążają nerki. Zalicza się do nich przede wszystkim ryby, mięso i nabiał, oraz warzywa strączkowe. Dzięki ich wykluczeniu z diety ogranicza się produkcję kreatyny i mocznika unikając białkomoczu oraz toksemii.
- Ilość produktów białkowych w diecie jest ustalana indywidualne zależnie od wyników badań wskazujących poziom kreatyny i mocznika. Minimalne spożycie białka powinno wynosić około 20 g dziennie, aby dostarczyć składników niezbędnych do niektórych procesów życiowych.
- Nerki odpowiadają za odprowadzanie fosforu prowadzącego w nadmiarze do osteoporozy, dlatego przy dysfunkcjach tego narządu konieczne jest ograniczenie fosforu w posiłkach. Można go znaleźć m.in. w żółtku jaja, mleku, serach poza twarogami, produktach z dodatkiem kakao, w mięsie i podrobach.
- Konieczne jest maksymalne ograniczenie spożycia sodu w każdej postaci. Sód, jako pierwiastek zatrzymujący wodę w organizmie sprzyja obrzękom, nadciśnieniu i wywołuje pragnienie. Sód znajduje się w wielu produktach również w postaci popularnego glutaminianu sodu. Niedozwolone jest spożywanie przetworów, a także żółtych serów, kiszonek i wędzonych wędlin.
- W diecie warto także uwzględniać zdrowe tłuszcze roślinne, pozytywnie wpływające na gospodarkę lipidową.
- Przy chorobach nerek ważna jest dzienna ilość płynu, uzależniona od rodzaju choroby i jej stadium. W przypadku kamicy szczawianowej rozcieńczanie moczu pozwala na szybsze wypłukanie złogów, a więc trzeba pić do 2 l wody dziennie. W poważnej niewydolności jest ona ograniczona i wynosi dwa razy tyle, ile objętość wydalonego w ciągu dnia moczu. Zazwyczaj jest to około litra wszystkich spożytych płynów włącznie z płynnymi posiłkami.
- Posiłki w diecie powinny być wzbogacone w potas, a także żelazo, które bywają tracone wraz z wydalanym moczem.
- Przy tendencjach do tworzenia się kamieni konieczna jest rezygnacja z takich produktów, jak buraki i botwina, szczaw, szpinak, rabarbar.
- Osoby dializowane wymagają często uzupełnienia substancji pokarmowych. Ich dieta powinna obfitować w produkty zbożowe bogate w węglowodany. Wskazane są witaminy A, D i C, białko w postaci preparatów i tłuszcze roślinne.