Problemy hormonalne występują u obu płci. Zaburzenia w gospodarce hormonalnej niemal w naturalny sposób są w powszechnej opinii przypisywane kobietom. To one bowiem częściej dostrzegają konkretne, nawet bardzo subtelne oznaki zmian w swoim organizmie i reagują na nie, zgłaszając się do lekarza i robiąc badania poziomu hormonów.
Nie oznacza to jednak, że problemy te nie dotyczą mężczyzn. U nich także obserwuje się objawy niedoborów lub nadmiaru hormonów, które mają istotny wpływ na jakość ich życia. I mężczyźni i kobiety cierpią coraz częściej, w różnym stopniu na zaburzenia związane z nadprodukcją testosteronu, i choć dla obu płci objawy tego zjawiska są różne, to w obu przypadkach wymagają one wizyty u specjalisty.
Wszystko w normie czyli ile testosteronu nam wystarcza
Gospodarka hormonalna to bardzo indywidualna i subiektywna kwestia, która trudno poddaje się normom. Te jednak w medycynie istnieć muszą, dlatego także w kwestii ilości testosteronu u mężczyzn i u kobiet istnieją pewne, orientacyjne normy, które pozwalają oceniać wyniki badań w kontekście konkretnych dolegliwości. Stąd też przyjmuje się, że u młodych mężczyzn poziom tego hormonu powinien wahać się w granicach 10-28 nmol/l, natomiast u kobiet od 0,7 do 3,0 nmol/l.
Testosteron – męska rzecz!
Testosteron to najbardziej męski ze wszystkich hormonów. Od dawien dawna przypisuje się mu odpowiedzialność za wszystkie, najbardziej pierwotne i agresywne zachowania Panów, którzy pod wpływem testosteronu zmieniają się w walecznych gladiatorów lub agresywnych napastników. I choć legendy te są grubo przesadzone to faktycznie, produkowany u Panów w jądrach i nadnerczach testosteron, bardzo mocno wpływa na „męską” naturę i usposobienie wojownika. Faktem jest, że mężczyźni, u których występuje za dużo tego hormonu, to jednostki trudne we współpracy – lubią sami decydować, są czasem wręcz despotyczni. Jednak jego nadmiar wcale nie oznacza, że mężczyźni będą nadmiernie pobudzeni i agresywni, a wręcz przeciwnie. Badania dowodzą, że nadmiar testosteronu u mężczyzn bardzo obniża odporność, co może prowadzić do osłabienia, częstych infekcji i problemów zdrowotnych. Komórki obronne organizmu w zetknięciu z tym hormonem zwyczajnie giną, a jego stały wysoki poziom uniemożliwia wyrównywanie tych niedoborów. Panowie stają się chorowici i są skłoni do zapadania na różne choroby w tym te nowotworowe.
Męski pierwiastek w kobiecym ciele
U Pań sytuacja jest bardziej skomplikowana. Pierwszym i najczęstszym sygnałem mówiącym o tym, że testosteronu może być za dużo, jest pojawianie się obfitego, męskiego owłosienia wraz z postępująca maskulinizacją,czyli przekształcaniem sylwetki w bardziej chłopięca ( małe piersi, szerokie ramiona i wąskie biodra). To jednak nie koniec. Kobiety u których jajniki i nadnercza produkują za dużo testosteronu mają problemy z cerą, przetłuszczającymi się włosami, a w starszym wieku z łysieniem. Dotykają ich zaburzenia miesiączkowania, problemy z zajściem w ciążę, a także znacznie obniżony popęd płciowy, które wespół znacznie obniżają jakość życia kobiet. Nie pomaga im także natura, która pobudzana przez „męski” hormon, staje się mniej kobieca – Panie stają się waleczne i dominujące, a jednocześnie bardzo skłonne do depresji. Ze względu właśnie na mnogość i charakter dolegliwości, u kobiet dużo częściej poprawnie diagnozuje się problemy z nadzianą ilością testosteronu, które, jeśli brak przeciwwskazań, mogą być z powodzeniem leczone przy wykorzystaniu hormonów syntetycznych. Leczenie warto też wspomagać odpowiednią dietą, która może znacznie przyspieszać powrót ilości hormonu do normy.