Bieganie jest dyscypliną sportową, która aktualnie staje się coraz bardziej popularna, także w miastach. Wydaje się, że jest to stosunkowo łatwy i niewymagający specjalnych nakładów sport. Okazuje się jednak, że nie każdy może biegać.
Przeciwwskazania do biegania
Wciąż pokutuje mit, że uprawianie joggingu nie ma żadnych przeciwwskazań. Jest to informacja nie prawdziwa. Podczas biegu z powodu siły ciążenia stawy kości kończyn dolnych i kręgosłup są mocno obciążone. Serce pompuje krew o wiele szybciej. Logicznym jest zatem, że ćwiczyć w ten sposób powinny osoby, które mają zdrowe te układy i mogą znieść przez dłuższy czas taki wysiłek. Chory kręgosłup, problemy ze stawami wykluczają trening.
Czy z sercem wszystko w porządku?
Układ krwionośny kogoś, kto chce zacząć biegać powinien być sprawny i bez zarzutu. Osoby cierpiące na nadciśnienie, o ile nie jest ono zdiagnozowane i leczone, miażdżycę lub zagrożone udarem nie mogą ćwiczyć w ten sposób. Także niesprawne zastawki są przeciwwskazaniem, podobnie jak występowanie w przeszłości zawałów, choroby niedokrwiennej serca. Jeśli szybko się męczysz nawet wchodząc po schodach lub w czasie niewielkiego wysiłku powinieneś odwiedzić lekarza, gdyż być może cierpisz na ukrytą wadę serca, o której nie wiesz.
Otyli najpierw niech zrzucą wagę
Otyłość jest często przeciwwskazaniem do biegania. Jest to pewną ironią losu, ponieważ wielu wybiera bieganie właśnie jako walkę z otyłością. Należy jednak pamiętać, że duża waga oznacza jeszcze większe obciążenie kończyn dolnych, bioder i zwiększa ryzyko wypadku. Wystarczy źle stanąć lub potknąć się i przewrócić i ze zdecydowanie większym prawdopodobieństwem dojdzie do kontuzji niż gdyby była mowa o osobie znacznie szczuplejszej. Dlatego warto by osoby przed rozpoczęciem joggingu zrzuciły nadmiar kilogramów ćwicząc w inny sposób oraz stosując dietę. Jest tu mowa przede wszystkim o osobach bardzo otyłych, te które mają do zrzucenia mniej niż dwadzieścia kilogramów mogą spróbować biegów, lecz powinny być ostrożne. Także osoby po czterdziestce powinny przed przystąpieniem do biegania zrobić specjalną próbę wysiłkową.
Cukrzyca a sport
Twierdzi się, że cukrzycy nie powinni biegać, lecz osoby cierpiące na cukrzycę typu II powinny uprawiać jakiś sport. Dzieje się tak dlatego, że choroba ta jest skorelowana z nadmiarem tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Udowodniono, że u chorych na cukrzycę odpowiednia dieta, ćwiczenia fizyczne jak biegi (niezbyt intensywne) w połączeniu ze stosowaniem lekarstw są w stanie znacząco podnieść stan ich zdrowia.
Oddech a bieganie
Wydawałoby się, że osoby chore na obstrukcje płuc i astmę nie powinny biegać. Jest jednak wręcz przeciwnie. Okazuje się, że bieganie wymaga znormalizowania i kontroli oddechu, poprawia także ukrwienie płuc i rozluźnia oskrzela. Do płuc dociera więcej powietrza i są one odżywione. Dzięki temu oddech staje się głębszy a ataki duszności słabsze.