Ludzki organizm może się charakteryzować zróżnicowaną budową i sposobem funkcjonowania zaprogramowanym genetycznie, dlatego jedni mają budowę drobną, najczęściej powiązaną z szybką przemianą materii, inni są masywni, krępi i wolno spalający kalorie, a jeszcze inni to przykład organizmu o zrównoważonej budowie i tempie funkcji życiowych. Właśnie ten ostatni tym określany jest jako mezomorficzny, w przeciwieństwie do przeciwstawnych mu egzo- i endomorfików.
Charakterystyka budowy mezomorfika
Mezomorfika można scharakteryzować jako ideał nie tylko pod względem budowy, ale również tempa metabolizmu, co oznacza, że nie musi on wkładać wielkiego wysiłku w wypracowanie masy mięśniowej.
[AdSense-A]
Charakterystyczna sylwetka, to idealny trójkąt torsu, smukłe nogi i ramiona oraz wąskie biodra. Jego organizm jest tak zaprogramowany, że błyskawicznie regeneruje wszelkie uszkodzenia mięśni, pochłaniając kalorie i tworząc nowe włókna. Dzięki temu sprawnemu mechanizmowi mezomorfik nie ma problemów z tkanką tłuszczową i szybko uzyskuje pożądane kształty mięśni. Jest to najrzadsza, ale za to chyba najszczęśliwsza grupa ludzi, którzy nie muszą stosować rygorystycznych diet, a jedynie trzymać się zdrowych zasad żywieniowych. Nie muszą też spędzać całych godzin w siłowni, aby ukształtować pożądaną sylwetkę i muskulaturę.
Trening dla mezomorfika
Pomimo tego ideału trening mezomorfika nie może być chaotyczny i jednokierunkowy, bowiem doprowadzi do zagubienia proporcji sylwetki i przetrenowania. Najkorzystniejszym układem jest realizowanie określonego programu cztery razy w tygodniu z przerwami co dwa dni treningowe. Ważna jest także równomierność ćwiczeń obejmujących wszystkie grupy mięśni w tym samym zakresie. Do najkorzystniejszych programów można zaliczyć treningi realizowane minimum 2-3 razy w tygodniu – głównie w kierunku rozwoju mięśni brzucha, łydek i przedramion oraz raz w tygodniu każdej innej grupy mięśniowej. W początkowej fazie treningów nie należy wykonywać więcej niż 12 serii na grupę mięśni. Nie zaleca się też wykonywać serii łączonych. Przy najskuteczniejszych ćwiczeniach z dużym obciążeniem wskazane są serie od 7 do 10 powtórzeń oraz przerwy od 2 do 2,5 minuty. Odległość ćwiczeń na konkretną grupę mięśni powinna wynosić 5-7 dni. Obowiązkowo powinny też wystąpić 30-minutowe ćwiczenia aerobowe.
Jednym z niewielu minusów budowy ciała mezomorfika jest długi czas regeneracji. Z tego powodu zaleca się szczególną dbałość o sen, który powinien wynosić minimum 8 godzin na dobę, a także wspomniane przerwy między treningami i dłuższe przerwy pomiędzy seriami. Warto zaznaczyć, że pomimo pewnej schematyczności każdy mezomorfik jest indywidualistą i należy obserwować i oceniać jego konkretne potrzeby. Wspomniany trening wymaga obserwacji efektów i ewentualnej zmiany programu, jeśli któraś z grup mięśni przyrasta wolniej. Zaleca się w takich sytuacjach zmienność ćwiczeń i ich obciążeń, liczby serii i powtórzeń, przerw pomiędzy seriami oraz długości treningów. W programie powinny wystąpić zarówno ćwiczenia podstawowe jak i izolowane.