Wysoki cukier we krwi

Tagi , ,

U ludzi zdrowych po każdym posiłku stężenie glukozy (cukru) we krwi wzrasta. Jest to tzw. insulina po posiłkowa. Wtedy trzustka uwalnia dużą ilość insuliny, aby ta umożliwiła wniknięcie glukozy do wnętrza komórek. We wnętrzu komórek glukoza jest przetwarzana w energię niezbędną do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu.

Nadmiar glukozy gromadzony jest w wątrobie (glikogen), z której będzie uwalniany w okresie między posiłkami. W ten sposób poziom glukozy we krwi utrzymuje się w normie.Jeżeli proces ten ulega zaburzeniu, następuje wzrost poziomu cukru we krwi. Wysoki cukier we krwi to inaczej hiperglikemia.

Przyczyny hiperglikemii

  • Trzustka produkuje zbyt mało insuliny albo produkuje insulinę wadliwą.
  • Organizm jest odporny na działanie insuliny, występuje wówczas tzw. insulino-odporność komórkowa.

W jednym i w drugim przypadku glukoza nie wnika w dostatecznej ilości do wnętrza komórek, a gromadzi się we krwi. Nie może więc być wykorzystana jako źródło energii. Organizm jest „ głodny”, a więc nie funkcjonuje prawidłowo. Rozwija się cukrzyca.

Objawy hiperglikemii

  • zwiększone pragnienie, apetyt („wilczy głód”)
  • częste oddawanie moczu (także w nocy)
  • powtarzające się infekcje układu moczowego
  • nadmierne zmęczenie, senność
  • częste zmiany nastroju
  • pogorszenie ostrości widzenia
  • trudne gojenie się skaleczeń i ran
  • drętwienie i mrowienie kończyn
  • szumy uszne.

Przyczyny wysokiego cukru we krwi u ludzi chorych

  • zbyt obfite i zbyt kaloryczne posiłki
  • podjadanie między posiłkami
  • brak aktywności fizycznej
  • infekcje
  • niewłaściwe przyjmowanie leków

Wysokie stężenie cukru we krwi jest bardzo groźne. Jeśli osiąga wartość 300 mg% i wyższą może spowodować śpiączkę cukrzycową, która jest stanem zagrażającym życiu.

Wrogiem numer jeden osób chorych na cukrzycę jest nadmierna tusza i brak ruchu. Zbyt duża tkanka tłuszczowa, to nie tylko zbędny ciężar, ale również, a może przede wszystkim, gruczoł produkujący liczne substancje odpowiadające za rozwój miażdżycy.

Miażdżyca prowadzi między innymi do:

  • udaru mózgu
  • zawału serca
  • niedokrwienia nóg, co może spowodować konieczność ich amputacji

Dlatego tak ważna jest modyfikacja stylu życia. Odpowiednia dieta i wysiłek fizyczny mogą bardzo znacznie złagodzić skutki choroby. Przestrzeganie diety w połączeniu z aktywnością doprowadzą do normalizacji masy ciała, a poprzez to do uzyskania pożądanego stężenia cukru we krwi.

Dlaczego ważna jest aktywność fizyczna?

Wysiłek fizyczny zwiększa wrażliwość tkanek na działanie insuliny, a zatem reguluje stężenie cukru we krwi. Jaki to będzie wysiłek, zależy od wieku, kondycji, indywidualnych preferencji chorego. Ważne, żeby to był wysiłek podejmowany regularnie, przynajmniej trzy razy w tygodniu po, co najmniej 30 minut. Może to być pływanie, biegi, tenis, albo po prostu spacer.

Poprzedni

Ile kalorii mają gotowane ziemniaki?

Dieta w przypadku uczulenia na nikiel

Następny

Dodaj komentarz