Ciąża to szczególny stan w życiu każdej kobiety. Nie powinien być traktowany jako choroba, ale także należy wówczas szczególnie uważać na swoje zdrowie. Kobieta nie jest już odpowiedzialna tylko za siebie ale także za dziecko. Zdrowy tryb życia jest wówczas wskazany, ale powinien być dopasowany do aktualnego stanu. Dieta i aktywność fizyczna, jeśli ciąża nie jest zagrożona są wręcz niezbędne dla dobrego samopoczucia matki i dziecka. Jeśli kobieta będzie rozsądnie o siebie dbała zarówno przed ciążą, w jej trakcie jak i po, to część mankamentów związanych z tym stanem z pewnością będzie mniej dokuczliwa. Tak będzie w przypadku na przykład utrzymania i powrotu do odpowiedniej masy ciała. Jeśli jednak lęk przed tym co stanie się z ciałem podczas i po ciąży jest bardzo wielki mogą rozwinąć się zaburzenia jak pregoreksja, mająca na celu utrzymanie wagi za wszelką cenę nawet podczas ciąży. Oto kilka niepokojących objawów.
- Brak radości z ciąży. Ciąża była zaplanowana i partnerzy pragnęli dziecka. Po długich staraniach wreszcie się udało. Gdy opadają pierwsze emocje kobiecie daleko jest do śmiechu. Jedyne o czym jest w stanie myśleć, to lęk przed tym jak zmieni się jej ciało. Wizja rozstępów oraz wielkiego wzrostu wagi zaczyna ją przerażać, szczególnie że licznik wagi zaczyna pokazywać coraz więcej. Tymczasem jest to całkiem normalne. Kobieta w ciąży może przytyć nawet dwadzieścia kilogramów, z czego spora część to nie tłuszcz, ale po prostu nagromadzona woda, waga łożyska i samego dziecka. W ciągu kilku miesięcy po porodzie większość kilogramów samoistnie zniknie.
- Odchudzanie jeszcze przed planowaną ciążą. Kobieta przerażona tym, przed jakim staje wyzwaniem i zlękniona, że na zawsze straci dobrą figurę jeszcze przed rozpoczęciem starania się o dziecko bądź w ich trakcie stara się schudnąć. Sądzi, że wówczas nawet jeśli zostaną jej jakieś zbędne kilogramy, to być może nie będzie to aż tak widoczne. Jest to sygnał ku temu aby jeszcze raz zastanowić się, czy dziecko jest rzeczywiście kimś w danym momencie najbardziej potrzebnym.
- Niegotowość na ciążę. Wiele kobiet zachodzi w ciążę za namową męża i otoczenia, ponieważ jak się wydaje już na to pora. Jednak okazuje się, że nie są na to gotowe. Dziecko napawa ich przerażeniem, a ciąża jest dla nich koszmarem. Dlatego starają się żyć, tak jak do tej pory, jakby nic się nie zmieniło, gdyż to daje im poczucie bezpieczeństwa. Jeśli przed ciążą kobieta była szczupłą weganką nie zrezygnuje z dostarczania niewielkiej ilości kalorii, chcąc za wszelką cenę prowadzić dawny tryb życia. To nieakceptacja ciąży sprawia, że kobieta w ten sposób krzywdzi swoje dziecko i siebie.
- Stosowanie wymówek. Kobieta ciężarna siłą rzeczy jest pod pilnieją obserwacją otoczenia ze względu na swój stan. Partner bardziej interesuje się tym co je i jak żyje, w trosce o nią oraz o ich wspólne dziecko. Dlatego pojawiające się pytania na temat skromnej diety, czy nawet otwarta krytyka są przez kobiety zaburzone zbywane wymówkami. Mogą dotyczyć na przykład rzekomych nudności, twierdzenia, że lekarz coś na to poradzi. Obiecywaniem, że niedługo kolejna wizyta lekarska, uspokajaniem, że wszystko w porządku, przekonywaniem, że tak działają hormony. Z początku partner i rodzina wierzy w te wyjaśnienia.
- Wywoływanie wymiotów po jedzeniu. Wywoływanie nudności sposobami mechanicznymi lub chemicznymi po obfitym posiłku ma na celu zmniejszenie ryzyka przytycia i także jest tłumaczone huśtawką hormonalną.
- Wykonywanie intensywnych ćwiczeń. W zdrowej ciąży nie trzeba się nadmiernie oszczędzać, wręcz wskazany jest ruch. Lecz musi to być aktywność fizyczna dopasowana do stanu, czyli niezbyt intensywna. Na przykład zajęcia na basenie, joga dla ciężarnych, spacery. Jednak zainteresowanie ciężkimi ćwiczeniami, jakie mogą narazić zdrowie matki i dziecka jest powodem do niepokoju, szczególnie jeśli nigdy wcześniej nie występowało.
- Obsesja ciała. Pregoreksja wymusza ciągłą kontrolę wagi i ciała. Chociaż to normalne, że ciało się zmienia, dla wielu kobiet jest to powód do rozpaczy. Robią wszystko by temu zapobiec, co jest w gruncie rzeczy niemożliwie. Jeśli mimo diety waga stale rośnie, są w stanie zaostrzyć swoje działania, co doprowadza do błędnego koła.
- Obniżenie nastroju i depresja. Kobiety zaburzone często udają, że wszystko jest w porządku, aby nie niepokoić męża i rodziny. Objawem pregoreksji jest obniżenie nastroju czy nawet rozwój depresji. W czasie ciąży kobiety są narażone na działanie hormonów, jakie powodują czasem kiepskie samopoczucie. Ale pernamentny zły nastrój, a nawet czasem agresja, podnoszenie głosu, ataki bez powodu i bycie nieznośną są powodami do niepokoju. Nie jest normalnym by kobieta ciężarna cały czas odczuwała złe samopoczucie. Takiej sytuacji trzeba zaradzać, niezależnie od tego jakie stosuje wymówki.
- Lęk przed byciem mało atrakcyjną dla partnera. Jeśli partner często komplementował sylwetkę żony przed jej zajściem w ciążę, albo otwarcie krytykował nawagę innych kobiet, czuje ona lęk, że gdy przytyje, przestanie się mu podobać i odejdzie. Dlatego stara się zachować szczupłą sylwetkę.