Powiększanie piersi przy pomocy komórek macierzystych staje się coraz popularniejszym zabiegiem – to procedura chirurgiczna polegająca na uzupełnieniu piersi własną tkanką tłuszczową.
Dzięki metodzie lipofillingu (lipomodelingu piersi) nie tylko uzyskuje się większy biust, ale również modeluje sylwetkę (efekt przeprowadzonej liposukcji).
Zabieg składa się z dwóch etapów:
Liposukcja – pobranie tłuszczu z ciała pacjentki i jego przygotowaniu do wszczepienia.
Odpowiednie, wielowarstwowe wszczepienie uzyskanej zawiesiny do piersi.
Skuteczność tej metody uwarunkowana jest kilkoma czynnikami:
– wyglądem oraz wielkością piersi przed zabiegiem
– dostępnością tłuszczu (można przeszczepić jedynie własną tkankę tłuszczową)
– oczekiwaniami pacjentki co do efektu zabiegu (wielkości piersi)
Jak już była mowa powyżej, zbieg odbywa się etapowo – w znieczuleniu ogólnym pobierana jest za pomocą liposukcji tkanka tłuszczowa z tzw. „depozytów tłuszczowych” pacjentki. Owe depozyty znajdują się m.in. na brzuchu, pośladkach, udach.
Ważne! Liposukcja może dotyczyć jednego miejsca, bądź też kilku miejsc.
Pobrane komórki odwirowuje się następnie w specjalnym aparacie, w którym mają one stworzone warunki sprzyjające ich wzrostowi oraz podziałowi. W tymże aparacie umieszczone zostają również komórki regeneracyjne i specjalny enzym.
Komórki macierzyste zostają połączone z tkanką tłuszczową – powstała w wyniku procesu zawiesina zostaje następnie poprzez niewielkie nakłucia (cienkimi kaniulami) wszczepiana:
– pomiędzy skórę a gruczoł
– pod gruczoł piersiowy
– do mięśnia piersiowego
– wokół piersi
Podana do piersi zawiesina przekształca się w tkankę tłuszczową, z której w większości zbudowana jest pierś.
Efektem przeprowadzonego zabiegu są powiększone i ujędrnione piersi, przy równoczesnym pozbyciu się mankamentów pewnych okolic ciała (m.in. fałdek na brzuchu, nad biodrami).
Ważne! Przeszczepiany tłuszcz to żywa tkanka, aby utrzymał się w nowym miejscu musi być podany umiejętnie i w odpowiedniej ilości. Zbyt duża ilość wszczepionej zawiesiny może skutkować tym, że nadmiar nie w goi się w otaczającą tkankę tylko ulegnie wchłonięciu.
Procedura trwa 1 – 2 godziny. Pacjentka pozostaje w szpitalu przez jedną dobę. Po zabiegu wskazane jest:
– nosić specjalną bieliznę uciskowo – modelującą naokoło miejsca, z którego pobrano tkanki (4 tygodnie)
– unikanie wysiłku fizycznego (2 – 3 tygodnie)
– unikanie gorących kąpieli, sauny, solarium (4 tygodnie)
– antybiotykoterapia i leki przeciwzapalne (5 – 7 dni)
– stosowanie masaży okolic poddanych zabiegowi (co 1 – 2 dni przez 2 tygodnie)
Rekonwalescencja uwarunkowana jest indywidualnymi predyspozycjami pacjentki (trwa 4 – 8 tygodni). Powikłania pozabiegowe zdarzają się rzadko – należą do nich krwiaki, obrzęki, infekcje, trudno gojące się rany.
Lipofilling jest zabiegiem chirurgicznym, jak każdy więc zabieg tego typu obwarowany jest przeciwwskazaniami. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami są m.in.
– cukrzyca
– zaburzenia krzepliwości krwi
– wirusowe zapalenie wątroby
– infekcje ropne skóry
Przed zabiegiem lekarz ocenia ogólny stan zdrowia pacjentki (w tym jak dużą ilość tłuszczu może skutecznie przeszczepić do piersi). Niezbędne jest wykonanie badań m.in.
– USG piersi
– morfologia
– APTT
Ważne! Jednorazowe podanie tłuszczu ujędrni i powiększy biust o nawet jeden rozmiar.
Efekt końcowy uzależniony jest ściśle od ilości przeszczepionej tkanki – istotną rolę odgrywa tu jej jakość, stan wyjściowy pacjentki oraz przestrzeganie zaleceń.
Ilość tkanki, która zostanie przeszczepiona jest określana na podstawie stanu wyjściowego, tak więc również efekt końcowy jest ograniczony. Przykładowo, do piersi (rozmiar A) można przeszczepić 120 – 140 ml tkanki do każdej piersi (większej ilości tkanki nie są po prostu w stanie przyjąć).
W przypadku chęci uzyskania większego rozmiaru zabieg należy powtórzyć. Można to zrobić nie wcześniej niż po 2 – 3 miesiącach od przeprowadzenia pierwszego zabiegu.
Należy zdawać sobie sprawę, że część przeszczepionej tkanki tłuszczowej ulegnie wchłonięciu, ta która się wgaja pozostaje w tym miejscu na stałe – jednakże podlega ona takim samym zmianom co pozostała tkanka tłuszczowa w obrębie innych okolic ciała. Tak więc, gdy osoba, która poddała się takiemu zabiegowi schudnie, to również piersi mogą ulec zmniejszeniu. W przypadku zaś przybrania na wadze, także piersi mogą się powiększyć.
Opisując zabieg augmentacji piersi własnym tłuszczem, nie można pominąć tematu stopnia trudności pozyskania tłuszczu, który należy odessać w celu uzyskania potrzebnej ilości do przeszczepienia.
W przypadku bardzo szczupłych pacjentek, gdzie ilość tzw. „depozytów tłuszczowych” jest niewielka, zaleca się powiększanie piersi inną metodą (implanty), ewentualnie uzupełnienie przeszczepem tłuszczu.
Zabieg lipofillingu nie należy do najtańszych – cena zależy od stopnia trudności pozyskania potrzebnego tłuszczu (im szczuplejsza jest pacjentka, tym zabieg jest droższy https://www.tourmedica.pl/kliniki/powiekszanie-piersi-wlasna-tkanka-tluszczowa/).
Źródła: Coleman Sr. Structural fat grafting. Plast. Reconstr. Surg. 2005 rok, G. Fisher Surgical Treatment of cellulits. Papier presented at: Third Congress of the International Academy of Cosmetic Surgery, Rome 1975 rok.