Popularne powiedzenie mówi, że co za dużo, to niezdrowo i to przekonanie sprawdza się nawet w przypadku substancji, które są z pozoru pozytywne dla naszego ustroju. Każdy organizm do prawidłowego funkcjonowania wymaga zachowania równowagi. Podobnie, jak ilość dostarczonych kalorii musi być adekwatna do potrzeby, bo inaczej odłoży się w postaci tkanki tłuszczowej, tak i ilość białka powinna wynosić tyle, ile ustrój potrzebuje w danym momencie. Przypadki przedawkowania raczej nie zdarzają się tym, którzy codziennie piją mleko lub jedzą sery, ale stanowią już zagrożenie dla sportowców ćwiczących muskulaturę i wspomagających się dietą białkową oraz preparatami. Utrata kontroli nad proporcjami bywa bardzo łatwa, jeśli się dąży do uzyskania jak najlepszych efektów. Często też dochodzi do tego brak odpowiedniej wiedzy i przekonanie, że im więcej zje się białka, tym szybciej powstaną pięknie uformowane mięśnie.
[AdSense-A]
Czym grozi nadmiar białka w organizmie?
Nadmiar białka jednak nie pozostaje bez wpływu na organizm. Za jego metabolizm m.in. odpowiadają nerki i to one właśnie są najbardziej narażone w procesie tworzenia kreatyny. Dzienna norma białka u człowieka dorosłego to 130 do 260 g, bo taka jego ilość ulega wymianie i wbudowaniu w nowo powstające tkanki. Do utrzymania już ukształtowanych mięśni potrzeba białka w proporcji ok 1,5-2 g na kilogram masy ciała, a podwójna ilość do kształtowania nowych mięśni. Oznacza to, że ćwiczący 90-kilogramowy mężczyzna powinien zjadać ok. 180 g białka dziennie w porcjach po 50 g.
Nadmiar białka ma wiele negatywnych skutków organicznych, począwszy od zaburzenia procesu utleniania leucyny, czyli mięśniowego aminokwasu po poważne choroby związane z niedoborem innych składników. Wzrost spożycia białka wymusza potrzebę produkcji aminokwasów, a więc uczestniczące w tym procesie witaminy z grupy B. Rozpad białek następuje w wątrobie, a nerki są odpowiedzialne za usuwanie produktów metabolizmu, w tym głównie azotu. W konsekwencji nerki muszą wykonywać pracę ponad swoje możliwości, co stanowi prostą drogę do ich dysfunkcji. Im więcej białek tym większe obciążenie dla nerek.
Czy nadmiar białka niszczy nerki?
Produktem przekształcania aminokwasów jest też mocznik, którego nadprodukcja również negatywnie działa na nerki, dodatkowo zakwaszając organizm. Zakwaszony organizm ma naturalną tendencję do wyrównywania PH ustrojowego, dlatego wykorzystuje do tego celu wapń. Wydzielanie wapnia nie tylko sprzyja osteoporozie, ale również powstawaniu kamieni w układzie moczowym. Podobnie powstają nowotwory, których podstawowym budulcem jest białko i krzem (są nimi również cukry, tłuszcze oraz chemia spożywcza). Przy znacznym spożyciu białka zwiększa się proces filtracji w kanalikach nerkowych, a to prowadzi w konsekwencji do utraty wody i wapnia. Proces ten wpływa na zagęszczanie się moczu, co jest kolejnym czynnikiem negatywnym dla nerek.