Do najczęściej diagnozowanych zaburzeń odżywiania są zaliczane przede wszystkim takie schorzenia, jak anoreksja oraz bulimia. Jak się jednak okazuje, nie są to jedyne choroby, które wiążą się z napadami objadania się i często są wywoływane czynnikami psychicznymi. Stosunkowo mniej znanym zaburzeniem odżywiania jest jedzenie kompulsywne, które charakteryzuje się niekontrolowanym spożywaniem dużych ilości pokarmów bez uczucia głodu. Jedzenie kompulsywne bardzo często określane jest także mianem „uzależnienia od jedzenia”.
Co to jest jedzenie kompulsywne?
Jedzenie kompulsywne to zaburzenie odżywiania, które zazwyczaj ma podłoże psychologiczne. Kompulsywne objadanie się na ogół jest ściśle związane z utratą kontroli nad ilością spożywanych pokarmów, a także znacznie szybszym tempem jedzenia. Schorzenie to objawia się specyficznymi napadami spożywania dużych ilości jedzenia, które mogą trwać od trzydziestu minut do nawet dwóch godzin. Rezultatem takich napadów jest uczucie wstydu oraz zażenowania. Warto też dodać, że osoby cierpiące na „uzależnienie od jedzenia” zazwyczaj spożywają normalne posiłki razem z rodziną, ale objadają się w samotności.
Przyczyny jedzenia kompulsywnego
Istnieje wiele czynników, które mogą wywoływać to zaburzenie odżywiania. Najczęściej jednak przypadłość ta ma podłoże psychologiczne, co oznacza, iż jej rozwój jest związany w głównej mierze z czynnikami natury psychicznej. Osoba uzależniona od jedzenia poprzez spożywanie dużej ilości pokarmów stara się rozładować stres oraz napięcie, które towarzyszy jej w życiu codziennym. Przyczyną jedzenia kompulsywnego może być także brak akceptacji ze strony otaczającego środowiska, lęk przed wejściem w dorosłe życie czy niska samoocena. To zaburzenie odżywiania często też występuje razem z innymi problemami, takimi jak chociażby nadużywanie alkoholu, nieprzemyślane zachowania czy pogłębiający się zły stan psychiczny.
Jak się objawia uzależnienie od jedzenia?
Jedzenie kompulsywne objawia się przede wszystkim nagłymi napadami spożywania dużych ilości pokarmów. Pod tym względem jedzenie kompulsywne może łudząco przypominać inne zaburzenie odżywiania, mianowicie bulimię. Różnica jednak tkwi w tym, iż osoby „uzależnione od jedzenia” po napadzie obżarstwa nie stosują środków przeczyszczających. Podobne jest natomiast występowanie nagłych napadów i to, że osoby cierpiące na jedzenie kompulsywne objadają się głównie produktami wysokokalorycznymi. Objawem jedzenia kompulsywnego może być ponadto szybkie przybieranie na wadze, spożywanie posiłków w samotności oraz utrata kontroli nad ilością przyjmowanych pokarmów.
Leczenie jedzenia kompulsywnego
Leczenie uzależnienia od jedzenia nie jest łatwe i często trwa przez wiele miesięcy, a nawet lat. Celem leczenia jest przede wszystkim przywrócenie u osoby chorej odpowiednich nawyków żywieniowych oraz zrozumienie poszczególnych mechanizmów prowadzących do uzależnienia. Osoby, u których zostanie zdiagnozowane to zaburzenie odżywiania często poddawane są także terapiom psychologicznym, które również mogą trwać przez wiele lat. Ich celem jest wsparcie w walce z uzależnieniem, a także poznanie czynników psychologicznych, które mogły przyczynić się do rozwoju choroby. W leczeniu jedzenia kompulsywnego stosowane są dodatkowo różne formy walki z uzależnieniem od jedzenia – mogą one polegać na wyjściu na spacer, wzięciu kąpieli czy na położeniu się spać w krytycznym momencie. W zapobieganiu napadom objadania się pomocna może być także rozmowa z zaufaną osobą.